9 ปี ชีวิตฮ่างๆในเยอรมนี

#9ปีผ่านไปไม่ไวไม่ช้า 09 สิงหาคม 2011 เวลาประมาณ 18 น.  ผมได้มาเหยียบแผ่นดินเยอรมนีเป็นครั้งแรกในชีวิต ก่อนบินออกจากไทย แม่ไปส่งขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ  ร้องไห้หนักมาก เพราะเป็นการจากบ้านมาไกลเป็นครั้งแรก และไม่รู้ชะตากรรม ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฮ่างๆ นี้ 9 ปี กับชีวิตในต่างแดน มีเรื่องราวต่างๆ ขึ้นมากมายในชีวิต  มากจนถ้าเขียนเป็นหนังสือน่าจะได้เป็นเล่มเลย จะขอเล่าที่พีคๆ ก็แล้วกันเนาะ 1 เนื่องจากเราเป็นคนพิการ พูดก็ไม่ได้ เขียน/พิมพ์อย่างเดียว เดินก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงเดินไปก็ล้มไป เพราะความพิการ จึงต้องใช้ความเพียรพยายามมากกว่าคนปกติหลายเท่า อาทิ เช่น กว่าจะได้วีซ่ามาเยอรมันเลือดตาแทบกระเด็น … พอมาถึงแล้วไปเรียนภาษาก็ยากลำบากไปหมด เพราะเขียนไม่ได้ จดโน๊ตไว้อ่านก็ไม่ได้ ก็ได้แต่นั่งฟังครูอย่างเดียว แล้วจำเอา การเขียนไม่ได้นี่ไม่เท่าไรนะ แต่พูดไม่ได้ด้วยนี่สิ มันจะจำอะไรไม่ค่อยได้ดีเท่ากับที่เราอ่าน/พูดออกเสียงด้วยตนเองได้ ส่วนนี้ยากที่จะอธิบายจริงๆ สรุปว่า กว่าจะเรียนและสอบได้แต่ละครั้งละหน ผ่านมาด้วยความยากลำบากกว่าคนปกติแน่นอน  2 ก็ด้วยความพิการอีกนี่แหละ ไม่มีบริษัท/หน่วยงานประกันสุขภาพที่ไหนอยากรับเข้าเป็นสมาชิกเลย ซึ่งตามกฎหมายเยอรมัน ทุกคนจะต้องมีประกันสุขภาพ อันนี้ยากเย็นมากจริงๆ จะใช้พ่วงกับแฟนก็ไม่ได้ เพราะเขาใช้ประกันสุขภาพส่วนตัว(Private Health Insurance) ของเอกชน ไม่สามารถพ่วงใครได้เลยด้วยประการทั้งปวง ป๋าก็พยายามติดต่อ สืบเสาะหาทุกที่ ทุกวิถีทาง ก็ยังไม่มีบริษัท/หน่วยงานไหนรับเลย ท้อแท้มาก จนบอกป๋าว่า “ฉันไม่อยากให้คุณต้องลำบากเพราะฉันอีก ฉันคิดว่า ฉันควรจะกลับไปอยู่ไทย” แต่ป๋าก็ยังไม่ยอมลดละความพยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้อยู่ที่นี่ตามความตั้งใจของแก คือ อยากช่วยให้มีชีวิตที่ดีขึ้น อยากให้มีโอกาสที่ดีในชีวิต…  ป๋าทำทุกอย่างเพื่อเราจริงๆ จนในที่สุด วันที่ 8 พฤศจิกายน 2012 ป๋าก็จากไปอย่างสงบด้วยอาการ หัวใจวายเฉียบพลัน ที่โรงพยาบาล Schloss Park Klinik Berlin ด้วยวัย 72 ปีการหาประกันสุขภาพให้เราก็เป็นอีกหนึ่งเหตุปัจจัยที่ทำให้ป๋า ต้องเครียดจนป่วยไข้แล้วหัวใจวายตายเลย หลังจากที่ป๋าตายแล้วชีวิตก็ยากลำบากยิ่งกว่าเดิม ต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ภาษาก็ยังไม่เก่ง ไหนจะเรื่องเอกสารต่างๆ นานา ไหนจะเรื่องการใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ต้องหาข้าวกินเอง ช้อนจานอยู่ไหนก็ยังไม่รู้เลย ชีวิตยากลำบาก แต่ก็ยังดีที่มีกัลยาณมิตรหลายคนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ 3 กว่าเรื่องราวเอกสารหลังป๋าตายจะจบสิ้นก็ปาเข้าไป 3 ปีเต็ม เพราะไม่มีพินัยกรรม จึงต้องวุ่นวาย ยาวนาน ต้องแบ่งทรัพย์สินมรดกให้พี่น้องของป๋า เป็นกวิบากกรรมที่ได้ทนายไม่ดี กว่าจะจบได้ เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ ร้องไห้ไปหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังดีที่มีผู้เมตตาเข้ามาในชีวิต มาช่วยเหลือดูแลทุกอย่าง  4 อยู่คนเดียว สู้ด้วยตัวเองมาหลายปีในที่สุดความฝันก็เป็นจริง คือ ได้สัญชาติเยอรมันเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวเองในเดือน เมษายน 2019 สมกับความตั้งใจตอนป๋าตายใหม่ๆ คือ ตอนที่ยังไม่รู้ชะตากรรมว่าจะได้รับมรดกไหม จะอยู่ที่เยอรมนีต่อได้หรือไม่หรือจะต้องกลับไทยไปมือเปล่าเลย บางคนก็บอกว่า เธออยู่ที่นี่คนเดียวไม่ได้หรอก เธอควรจะกลับไปอยู่ไทยน่าจะดีกว่า แต่เราก็หวังเล็กๆว่า ถ้าอยู่ต่อได้ ก็จะไม่กลับไทย จะอยู่ที่นี่ต่อไปให้มันรกประเทศนี่แหละ ให้สมกับความปรารถนาของป๋าที่อยากให้เราได้อยู่ที่นี่ แต่ด้วยเหตุปัจจัยที่ดีคือ จดทะเบียนสมรสเพศเดียวกัน เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม2011 นับไปจนถึงวันที่ป๋าตายได้ 1 ปี 2เดือน ซึ่งตามกฎหมาย ถ้าไม่ถึง 1 ปีก็ไม่มีสิทธิ์ได้รับมรดก บำนาญตกทอด(เรนเต้อ)  และต้องกลับไทยมือเปล่า  5 ปลายปี 2018 ได้มีเหตุปัจจัยที่ดีทำให้ได้เปิดร้านนวดเป็นของตัวเองจริงๆ ซะที เซ็นสัญญาเช่าวันที่ 15 พฤศจิกายน 2018 วันที่เปิดร้านคือวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2019 โดยตั้งใจว่า ไม่หวังร่ำรวยอะไรมากมาย แค่พนักงานมีความสุขกับที่ทำงาน พนักงานอยู่ได้ร้านอยู่รอดก็พอแล้ว ช่วยให้คนไทยมีงานทำ เป็นส่วนหนึ่งเล็กๆ ในการเผยแพร่การนวดไทย ที่ได้รับการยกย่องจากองค์กการยูเนสโก ให้เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้  เมื่อปลายปี 2019 เป็นการเผยแพร่วัฒนธรรมไทยในต่างแดนไปด้วยในตัว เป็นการตอบแทนบ้านเกิดเมืองนอน ตอบแทนคนไทยด้วยกันในฐานะคนไทยคนนึง 6 ได้สมปรารถนาไปอีกอย่างคือ น้องสาวกับหลานสาวได้มาอยู่เยอรมนี กว่าจะได้มานั้นก็ไม่ง่ายเลย ต่อสู้กันมาหลายปี เพียรพยายามในที่สุดก็สำเร็จจนได้  7 ตลอดระยะเวลา 9 ปีเต็มนั้น มีทั้งดีใจเสียใจร้องไห้ ทั้งท้อแท้สิ้นหวัง เบื่อหน่ายเหนื่อยกายใจ ถ้าลำพังร่างกายนั้นคงจะออกจากอุบลราชธานีไม่ไหว แต่ที่อยู่สู้มาได้จนถึงทุกวันนี้ก็มีแต่ ใจล้วนๆ ที่บอกว่า ต้องไหว ต้องสู้  ตลอด 9 ปีก็ได้รับโอกาสที่ดีที่สุดจากผู้เมตตาที่ยากจะแทนบุญคุณได้อีกคนหนึ่งในชีวิตนี้ คือ ได้พาเที่ยวรอบโลกได้ไปทุกที่ๆ ที่อยากไป ได้พบเจออะไรใหม่ๆ มากมาย  8 ต่อให้ตาย วันนี้ พรุ่งนี้ก็ไม่เสียใจ ที่ชีวิตนี้ได้เป็นผู้มีตาสมบูรณ์แล้วคือ ได้เป็นผู้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม 9 ขอบคุณทุกท่านที่อุตส่าห์สละเวลาอันมีค่าอ่านมาจนถึงบัดนี้ 🙏❤️🙏 #ชีวิตฮ่างๆ #ชายน้อยอุบลคนดีเบอร์ลิน #สับสิดจิดจัน #ชีวิตค่อนข้างดี #ชีวิตโสถิ่ม#ยิ้มหล่อ[ย] #ตามมีตามได้ #ตามเหตุปัจจัย ❤️🇹🇭🇩🇪🇨🇭💕🌎🌈🙏😘❤️😘😘❤️

9 ปี ชีวิตฮ่างๆในเยอรมนี Weiterlesen »